Jeśli wciąż ze sobą mieszkacie i/lub kontaktujecie się się musisz natychmiast zatrzymać rollercoaster negatywnych słów i negatywnych interakcji. Pamiętaj, że każda lawina zaczęła się od jednego płatka śniegu.

Ciągłe kłótnie prowadzą do tego, że zaczynamy przerzucać się wzajemnie oskarżeniami i personalnymi atakami. To buduje między nami wewnętrzny dystans, partner przestaje być bliską nam osobą, a zaczynamy postrzegać go jak wroga. Relacja przestaje dawać nam poczucie bezpieczeństwa, oparcia i szczęścia, a od tego już krok do rozstania.

Zazdrość i brak zaufania również są katalizatorem kryzysu. Zaborczy partner traci w naszych oczach na atrakcyjności, czujemy coraz większa potrzebę autonomii, co wyzwala jeszcze większą zazdrość i zaborczość. Trudno szanować kogoś, kto narusza naszą prywatność, często bezpodstawnie, sprawdza telefon, wypytuje jak dziecka “Z kim? Gdzie? O której? Dlaczego tak późno?”. Ostatecznie dochodzi do zerwania relacji.

Chociaż to może się wydać dziwne, przecież otaczają na ludzie, którzy chcą dla nas najlepiej, jak rodzice, czy przyjaciele. Jednak w większości przypadków nie są oni specjalistami od związków. Ich rady najczęściej nie są ani obiektywne, ani naukowe, a bywają stronniczy i bezkrytycznie słuchają narzekań na partnera. To nie sprzyja rozwiązaniu problemu, ale jeszcze bardziej oddala od siebie skłóconą parę. Nie oszukujmy się, na początku kryzysu, nie szukamy u najbliższych rozwiązań problemu, a jedynie sojuszników dla swoich jednostronnych wersji wydarzeń. Dlatego lepiej niż wylewać żale do mamy lub kolegów, zostawcie smartfony w domu i idźcie na spacer. Być może w odosobnieniu uda wam się porozmawiać lub pomilczeć. Najważniejsze, że tylko ze sobą. Jeśli macie przetrwać, musicie być drużyną. Bez kibiców i sędziów.

Warto w takim momencie poprosić o pomoc osobę, która będzie bardziej obiektywna niż my. Jeśli chcecie skorzystać z pomocy specjalisty, nie odwlekajcie tego. Szukanie pomocy u eksperta nie oznacza, że jesteście zbyt słabi, aby pokonać problemy. Nie oznacza to, że z Wami jest coś nie tak. Zamiatanie problemów pod dywan nie sprawi, że wyjdziecie z kryzysu, a wiara w mit, że jeśli “relacja wymaga pracy, to nie jest to dobra relacja” skaże wasz związek na zagładę. Prawie połowa małżeństw się rozpada. W przypadku drugiego małżeństwa ten odsetek jest większy i wynosi 60-65%. Pomyśl o tych małżeństwach, które ze sobą zostały z powodów finansowych, dzieci lub wstydu. Szczęśliwy związek to niestety rzadkość. Jeśli w Twoim związku pojawiły konflikty, narastająca wrogość, samotność, brak pożądania, uzależnienia, to powinny być to znaki ostrzegawcze dla Was aby skorzystać z poradnictwa dla par.

Dobrze wyszkolony trener relacji, dąży do głębokiego zrozumienia ciebie i twojego partnera, może wspierać cię we wdrażaniu strategii i narzędzi zmieniających sposób komunikowania się, a także zmieniać niezdrową dynamikę twojego związku. Może pomóc ci zmienić uczucia partnera w delikatny sposób, który pomoże mu lepiej cię rozumieć.

Pamiętaj o tym, że w gruncie rzeczy konflikty są nieuniknione! Skupienie się na rozwiązywaniu konfliktów jest błędne. Badania dr Gottmana wykazały, że 69% konfliktów w związkach ma charakter ciągły. Brak rozwiązań, ponieważ wynikają z trwałych różnic osobowości i potrzeb. Pary mogą albo rozmawiać o tych sprawach i przechodzić nad nimi do porządku dziennego albo utknąć przy wzajemnych pretensjach.

Badania dr. Gottmana wskazują również, że w zdrowych i szczęśliwych związkach podejście do konfliktu jest łagodne. Kiedy coś przeszkadza jednemu partnerowi, porusza problem w maksymalnie łagodny sposób. Nie nakręcają się wzajemnie w spirali złości, ale odpuszczają, kiedy za bardzo się denerwują. Pary, które są razem szczęśliwe, przepraszają, gdy popełniają błędy lub mówią dotkliwe rzeczy i szybko się dogadują. Udane pary akceptują to, że partner może mieć rację, zamiast „walczyć z nim” i eskalować konflikt tylko po to, aby ich było na wierzchu.

Tak, dokładnie tak! Jak wspomniałem wcześniej wszystko, co robisz i mówisz w związku ma wpływ na nastawienie twojego partnera do ciebie.

Kiedy sam nauczysz się opanowywania gniewu, kontroli swoich uczuć i dopuścisz do głosu swoje poczucie humoru, możesz zmienić to co czuje twój partner w stosunku do ciebie. A kiedy jego uczucia zmienią się na bardziej pozytywne, postawa na bardziej otwartą, a jego zachowanie również stanie się bardziej wyważone.

Pamiętaj, że bycie pomocnym, ciepłym i wspierającym się nawzajem, tak jak dwoje dobrych przyjaciół, zrobi znacznie więcej dla siły i pasji twojego związku niż tygodniowe ekskluzywne wakacje.

Przestań się zastanawiać i wyglądać z utęsknieniem końca tej sytuacji. Rozumiem, że Cię to męczy, ale jeśli teraz nie obudzisz się z marazmu i nie zaczniesz wprowadzać zdecydowanych kroków w swoją relację, to kryzys, być może, minie samoistnie, ale nierozwiązane kwestie będą się za Wami ciągnąć. I wierz mi, przy kolejnym dołku wrócą ze zdwojoną siłą.

Bądź dla siebie dobry, wtedy automatycznie będziesz mieć dobre uczucia również dla partnera. Widzisz, nasze umysły są maszynami generującymi myśli, a nasze myśli mogą stać się przekonaniami i wzorcami zachowań, jeśli będziemy je powtarzać. Co robić, gdy zaczniesz myśleć źle o swoim partnerze? Uznaj to i przyjrzyj się swoim reakcjom. Sam pewnie zauważysz, że wpadasz w bolesny schemat nadmiernego reagowania, krytykowania, obwiniania i zamykania się w sobie.

Pomyśl też o tym, co ty robisz źle w związku? Może Cię to oburzy - bo przecież robisz wszystko dobrze - jesteś lojalny, chodzisz do pracy, gotujesz, pieczesz ciasta, nie wychodzisz wieczorami z domu i zawsze w terminie odprowadzasz auto na przegląd. Ale czy na pewno to jest to czego potrzebuje Twój partner od Ciebie? Czy może nie łamiesz równowagi uczuć, bo zachowujesz się bardziej jak komendant na posterunku niż partner w relacji?

Spróbuj choć przez chwilę stanąć w obronie swojego partnera, wejść w jego skórę i zastanowić się dlaczego jest tak, a nie inaczej. Czemu jest oschła choć ty jesteś czuły? Czemu nie poświęca mi tyle czasu? Czemu nie okazuje ci już tyle uwagi? Wykaż się empatią, zrozumieniem motywów postępowania, potrzeb i emocji drugiej osoby, a co najważniejsze, krytycznie spójrz na siebie. Zastanów się nad tym co możesz w sobie zmienić, bo jeśli twój partner jest starszy niż 12 lat, to prawdopodobnie już go nie wychowasz.

Jak pokonać kryzys w związku?

SPRAWDŹ KONDYCJĘ SWOJEGO ZWIĄZKU

Wypełnij bezpłatny, zaawansowany test i zobacz na wykresie, jakie elementy Twojego związku wymagają poprawy

Robert Marchel