Jeśli wciąż ze sobą mieszkacie i/lub kontaktujecie się się musisz natychmiast zatrzymać rollercoaster negatywnych słów i negatywnych interakcji. Pamiętaj, że każda lawina zaczęła się od jednego płatka śniegu.

Ciągłe kłótnie prowadzą do tego, że zaczynamy przerzucać się wzajemnie oskarżeniami i personalnymi atakami. To buduje między nami wewnętrzny dystans, partner przestaje być bliską nam osobą, a zaczynamy postrzegać go jak wroga. Relacja przestaje dawać nam poczucie bezpieczeństwa, oparcia i szczęścia, a od tego już krok do rozstania.

Zazdrość i brak zaufania również są katalizatorem kryzysu. Zaborczy partner traci w naszych oczach na atrakcyjności, czujemy coraz większa potrzebę autonomii, co wyzwala jeszcze większą zazdrość i zaborczość. Trudno szanować kogoś, kto narusza naszą prywatność, często bezpodstawnie, sprawdza telefon, wypytuje jak dziecka “Z kim? Gdzie? O której? Dlaczego tak późno?”. Ostatecznie dochodzi do zerwania relacji.

Chociaż to może się wydać dziwne, przecież otaczają na ludzie, którzy chcą dla nas najlepiej, jak rodzice, czy przyjaciele. Jednak w większości przypadków nie są oni specjalistami od związków. Ich rady najczęściej nie są ani obiektywne, ani naukowe, a bywają stronniczy i bezkrytycznie słuchają narzekań na partnera. To nie sprzyja rozwiązaniu problemu, ale jeszcze bardziej oddala od siebie skłóconą parę. Nie oszukujmy się, na początku kryzysu, nie szukamy u najbliższych rozwiązań problemu, a jedynie sojuszników dla swoich jednostronnych wersji wydarzeń. Dlatego lepiej niż wylewać żale do mamy lub kolegów, zostawcie smartfony w domu i idźcie na spacer. Być może w odosobnieniu uda wam się porozmawiać lub pomilczeć. Najważniejsze, że tylko ze sobą. Jeśli macie przetrwać, musicie być drużyną. Bez kibiców i sędziów.

Warto w takim momencie poprosić o pomoc osobę, która będzie bardziej obiektywna niż my. Jeśli chcecie skorzystać z pomocy specjalisty, nie odwlekajcie tego. Szukanie pomocy u eksperta nie oznacza, że jesteście zbyt słabi, aby pokonać problemy. Nie oznacza to, że z Wami jest coś nie tak. Zamiatanie problemów pod dywan nie sprawi, że wyjdziecie z kryzysu, a wiara w mit, że jeśli “relacja wymaga pracy, to nie jest to dobra relacja” skaże wasz związek na zagładę. Prawie połowa małżeństw się rozpada. W przypadku drugiego małżeństwa ten odsetek jest większy i wynosi 60-65%. Pomyśl o tych małżeństwach, które ze sobą zostały z powodów finansowych, dzieci lub wstydu. Szczęśliwy związek to niestety rzadkość. Jeśli w Twoim związku pojawiły konflikty, narastająca wrogość, samotność, brak pożądania, uzależnienia, to powinny być to znaki ostrzegawcze dla Was aby skorzystać z poradnictwa dla par.

Dobrze wyszkolony trener relacji, dąży do głębokiego zrozumienia ciebie i twojego partnera, może wspierać cię we wdrażaniu strategii i narzędzi zmieniających sposób komunikowania się, a także zmieniać niezdrową dynamikę twojego związku. Może pomóc ci zmienić uczucia partnera w delikatny sposób, który pomoże mu lepiej cię rozumieć.

Pamiętaj o tym, że w gruncie rzeczy konflikty są nieuniknione! Skupienie się na rozwiązywaniu konfliktów jest błędne. Badania dr Gottmana wykazały, że 69% konfliktów w związkach ma charakter ciągły. Brak rozwiązań, ponieważ wynikają z trwałych różnic osobowości i potrzeb. Pary mogą albo rozmawiać o tych sprawach i przechodzić nad nimi do porządku dziennego albo utknąć przy wzajemnych pretensjach.

Badania dr. Gottmana wskazują również, że w zdrowych i szczęśliwych związkach podejście do konfliktu jest łagodne. Kiedy coś przeszkadza jednemu partnerowi, porusza problem w maksymalnie łagodny sposób. Nie nakręcają się wzajemnie w spirali złości, ale odpuszczają, kiedy za bardzo się denerwują. Pary, które są razem szczęśliwe, przepraszają, gdy popełniają błędy lub mówią dotkliwe rzeczy i szybko się dogadują. Udane pary akceptują to, że partner może mieć rację, zamiast „walczyć z nim” i eskalować konflikt tylko po to, aby ich było na wierzchu.

Tak, dokładnie tak! Jak wspomniałem wcześniej wszystko, co robisz i mówisz w związku ma wpływ na nastawienie twojego partnera do ciebie.

Kiedy sam nauczysz się opanowywania gniewu, kontroli swoich uczuć i dopuścisz do głosu swoje poczucie humoru, możesz zmienić to co czuje twój partner w stosunku do ciebie. A kiedy jego uczucia zmienią się na bardziej pozytywne, postawa na bardziej otwartą, a jego zachowanie również stanie się bardziej wyważone.

Pamiętaj, że bycie pomocnym, ciepłym i wspierającym się nawzajem, tak jak dwoje dobrych przyjaciół, zrobi znacznie więcej dla siły i pasji twojego związku niż tygodniowe ekskluzywne wakacje.

Przestań się zastanawiać i wyglądać z utęsknieniem końca tej sytuacji. Rozumiem, że Cię to męczy, ale jeśli teraz nie obudzisz się z marazmu i nie zaczniesz wprowadzać zdecydowanych kroków w swoją relację, to kryzys, być może, minie samoistnie, ale nierozwiązane kwestie będą się za Wami ciągnąć. I wierz mi, przy kolejnym dołku wrócą ze zdwojoną siłą.

Bądź dla siebie dobry, wtedy automatycznie będziesz mieć dobre uczucia również dla partnera. Widzisz, nasze umysły są maszynami generującymi myśli, a nasze myśli mogą stać się przekonaniami i wzorcami zachowań, jeśli będziemy je powtarzać. Co robić, gdy zaczniesz myśleć źle o swoim partnerze? Uznaj to i przyjrzyj się swoim reakcjom. Sam pewnie zauważysz, że wpadasz w bolesny schemat nadmiernego reagowania, krytykowania, obwiniania i zamykania się w sobie.

Pomyśl też o tym, co ty robisz źle w związku? Może Cię to oburzy - bo przecież robisz wszystko dobrze - jesteś lojalny, chodzisz do pracy, gotujesz, pieczesz ciasta, nie wychodzisz wieczorami z domu i zawsze w terminie odprowadzasz auto na przegląd. Ale czy na pewno to jest to czego potrzebuje Twój partner od Ciebie? Czy może nie łamiesz równowagi uczuć, bo zachowujesz się bardziej jak komendant na posterunku niż partner w relacji?

Spróbuj choć przez chwilę stanąć w obronie swojego partnera, wejść w jego skórę i zastanowić się dlaczego jest tak, a nie inaczej. Czemu jest oschła choć ty jesteś czuły? Czemu nie poświęca mi tyle czasu? Czemu nie okazuje ci już tyle uwagi? Wykaż się empatią, zrozumieniem motywów postępowania, potrzeb i emocji drugiej osoby, a co najważniejsze, krytycznie spójrz na siebie. Zastanów się nad tym co możesz w sobie zmienić, bo jeśli twój partner jest starszy niż 12 lat, to prawdopodobnie już go nie wychowasz.

Kryzys nie oznacza końca relacji. Oczywiście może, ale nie musi. Mało tego - jeśli dobrze go przepracujesz, będzie tylko kolejnym etapem na Waszej wspólnej drodze. Odpowiednie przejście przez kryzys umocni Twoją relację. Jednak całkowicie rozumiem, że teraz może być ciężko Ci w to uwierzyć.

Świadomość, że Twój związek jest w kryzysie, może powodować wiele lęku, stresu i zniechęcenia. Sam też na pewno widzisz, że w Twoim związku dzieje się bardzo źle. Może się wydawać, że to już naprawdę koniec. Jednak ‘kryzys’ to nie synonim słowa ‘rozstanie’. Tak samo jak choroba nie oznacza od razu śmierci. Kryzys to etap, który dopada wiele związków. Tak jak w przypadku nawet najcięższej choroby, przejście przez to jest możliwe, jeśli wiemy, co jest nie tak i co dokładnie z tym zrobić.

Powody znalezienia się w takiej sytuacji, wbrew pozorom, są bardzo powszechne i bardzo powtarzalne. Skąd to wiem? Od 2008 na indywidualnych konsultacjach pomogłem już tysiącom osób wyjść

z kryzysu i stworzyć na nowo szczęśliwą relację.

Moje kilkunastoletnie doświadczenie w kryzysach pokazało mi, że najczęściej kryzys to efekt wielu regularnych zaniedbań. To niezaspokojone potrzeby, których się nie widziało lub o których się nie mówiło. To niepoprawna komunikacja, która zamiast łagodzić konflikt - tylko budowała wrogość i żal. To narastające oczekiwania, które bardzo szybko przekształcają się w pretensje, dystans i wymagania. To brak umiejętności wybaczania sobie i partnerowi oraz nieumiejętne radzenie sobie z emocjami.

Źródłem kryzysu jest duża ilość popełnianych błędów, a te wynikają z braku wiedzy i umiejętności. Nie wiń za to siebie. Ani swojego partnera. Gdyby chociaż jedno z Was miało wiedzę, którą mają osoby budujące szczęśliwe związki, kryzys nie byłby dla Was tak wielkim zagrożeniem, jak jest obecnie. Jednak wiedza ta nie jest niestety powszechna - nie przekazują jej w szkołach, nie dostajemy jej w genach, z reguły nie posiada też jej nasze bliskie otoczenie, na którym moglibyśmy się wzorować.

Za chwilę zaczniesz poznawać całą potężną wiedzę, która nie tylko uratuje Twój związek przed zbliżającym się rozstaniem, ale przede wszystkim odbuduje i umocni Twoją relację.

Jak to się dzieje? Gdy poznajesz przyczyny kryzysu

w swoim związku i sposoby, by je całkowicie wyeliminować, nagle wiesz co zmienić w swoim zachowaniu, a w konsekwencji wpływasz także na zachowanie swojego partnera. Wasza wrogość znika,

a na jej miejsce pojawia się przyjaźń i zrozumienie.

Dzięki zrozumieniu tego, co się dzieje, znikają żądania

w kierunku drugiej strony, jest za to dużo przestrzeni na docenienie i cieszenie się związkiem. Zamiast emocjonalnych kłótni jest spokojna rozmowa

o potrzebach i wspólne szukanie rozwiązania. Pozytywne emocje i mocna więź zastępuje wcześniejszy dystans, zobojętnienie i chęć rozstania.

Całkowicie rozumiem zniechęcenie, bo nie jest to łatwa i przyjemna sytuacja. Może też czujesz pewną niesprawiedliwość, bo masz wrażenie, że Twój partner dołożył więcej oliwy do ognia niż Ty. Jednak Twój partner jest w tym razem z Tobą. On dokładnie tak samo jak Ty nie potrafi sobie z tym poradzić. Gdyby wiedział jak odbudować ten związek albo jak nie doprowadzić do kryzysowej sytuacji, na pewno by to zrobił. Tak się złożyło, że to Ty masz teraz okazję zdobyć wiedzę, jak odbudować ten związek dla Waszego wspólnego dobra. Wykorzystaj to dla Waszego związku.

To nie jest łatwa sytuacja i stworzyłem do niej odrębną strategię. Bardzo dużo podobnych związków udało się uratować, jednak wymaga to szczególnego podejścia z Twojej strony. A przede wszystkim zrozumienia, że romans czy zainteresowanie inną osobą, to często efekt kryzysu w związku, a nie jego przyczyna. Gdy jesteśmy w szczęśliwej relacji, z reguły nie mamy potrzeby zaangażowania się w relację z kimś innym. Gdy pojawia się ktoś trzeci, mamy w sobie dużo zazdrości i tracimy poczucie bezpieczeństwa, co powoduje w nas zachowania, które jeszcze bardziej popychają partnera w kierunku innej osoby. Wtedy rozstanie jest tylko kwestią czasu. Dlatego musisz wiedzieć krok po kroku, co zrobić, aby znów być dla partnera najważniejszą osobą, z którą sam z własnej woli chce być.

Niektóre sposoby na odbudowanie atrakcyjności czy wzbudzanie zaangażowania mogą być przez niektórych odbierane jako manipulacja - nie ukrywam tego. Jednak chciałbym, byś przyjrzał się temu głębiej. Takie strategie czy sztuczki można porównać do antybiotyku. Gdybyś brał go na co dzień, kiedy jesteś zdrowy, to zrobiłbyś sobie dużą krzywdę i fatalnie by się to odbiło na Twoim zdrowiu. Ale kiedy jesteś chory, to antybiotyk wręcz może Ci uratować życie. Podobnie jest w Twoim związku. W zdrowej szczęśliwej relacji nie musisz wdrażać żadnych strategii - często wystarczy porozmawiać z partnerem. Jednak w kryzysie, kiedy partner jest już tak wrogi, że nie chce Cię słuchać, musisz zrobić coś więcej niż tylko zwykła rozmowa - której zresztą na pewno już próbowałeś.